កុលាប៤ទង​(ភាគ២)

កុលាប៤ទង​(ភាគ២)
និពន្ធដោយ៖ ពិសី

រចនាក្រោយពីបានគ្រូកំលោះសាប់រន្ធស្នេហ៍មកនាងបានឈឺរន្ធស្នេហ៍ ធ្វើឱ្យនាងខានបានទៅរៀនជាច្រើនថ្ងៃ។គឺនៅសល់តែស្រីស្អាត៣រូបទេដែលបានមករៀននៅផ្ទះកំលោះភារិន។ ថ្ងៃនេះមេឃដូចជារកភ្លៀង សង្ស័យតែពួកនាងមិនបានមករៀនទេមើលទៅ។ ថាមិនដូចរួចផងភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង ភារិនរាបនិងបិទទ្វាផ្ទះទៅហើយស្រាប់តែរាជនីនាងបានជិះម៉ូតូកាត់ភ្លៀង ហើយខ្លួននាងសើបជោគតែម្ដង។ ភារិនសួរ
-ហើយនេះមកទាំងភ្លៀងហ្មងអី?
-ខ្ញុំចេញមកអត់ទាន់ភ្លៀងផង ស្រាប់តែមកភ្លៀងកណ្ដាលផ្លូវឡូវសើមអស់លីងធ្វើម៉េចទៅ
-មានធ្វើម៉េចចូលសិនមក តិចត្រូវទឹកភ្លៀងផ្លាស់សាយទៅ ភ្លៀងចឹងសង្ស័យតែអត់មានអ្នកមកទេមើលទៅ
រាជនីគ៏បានចូលក្នុងផ្ទះតាមក្រោយភារិន ពេលចូលដល់ក្នុងទើបភារិនបានឃើញអាវទ្រនាប់ពណ៏ស៊ីជំពូយ៉ាងច្បាស់ ធ្វើអោយភារិនឈរភ្លឹកហាក់បីដូចរាជនីនាងគ្មានពាក់អាវក្រៅអញ្ជឹង។ ពេលនោះរាជនីបានសួរទៅភារិន
-លោកគ្រូមានកន្សែងទេខ្ញុំសុំផ្លាស់តិច ខ្លាចផ្ដាសាយ ភារិនបានយកកន្សែងអោយរាជនី ហើយនាងក៍បានរុំកន្សែងពោះគោចូលបន្ទប់ទឹកទៅដើម្បីផ្លាស់ខោអាវសើមចេញ។ ពេលរាជនីចូលបន្ទប់ទឹកធ្វើអោយភារិនតាមមើលរាងនាងពីក្រោយទាំងអារម្មក្ដៅពេញរាងកាយទោះបីជាមេឃភ្លៀងខ្លាំងប៉ុណ្ណាក៏ដោយ។ ក្រោយពីរាជនីបានងូតទឹករួចនាងបានដើចេញមកក្រៅទាំងចងពុងកន្សែងពោះគោ បង្ហាញនៅគល់សុដន់សខ្ចី និងគល់ភ្លៅដ៏ស្រលោនគួចង់អោយចង់ស្ទាបអង្អែលនៅចំពោះមុខភារិន។ ភ្លៀងនៅតែបន្ដឥតឈប់ថែមទាំងមានរន្ទះខ្លាំងៗផងធ្វើអោយខ្លាច ព្រោះរាជនីនាងខ្លាចរន្ទះណាស់ ហើក៏ស្ទុះរត់ទៅអោបភារិនយ៉ាងណែន។ ភារិនពេលដែលតូចតន់អោបបែបនេះធ្វើអោយនាយមានអារម្មក្តៅភាយៗ ធ្វើយអោយនាគរាជនាយងើបឡើងរឹងកំព្រឺស រាជនីនៅតែបន្តអោបគេមិនឈប់ ធ្វើអោយភារិនមានអារម្មកាន់តែខ្លាំងឡើង ពួកគេគ្មាននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់សោះ ប៉ុន្តែបេះដូងគេទាំងពីហាក់យល់ពីតម្រូវការរៀងៗខ្លួន។ ពេលនោះភារិនបានយកដៃអោបចង្កេះរាជនីថ្នមៗ ហើយសម្លឹងមើលមុខនាងឡើងក្រហមព្រឿងៗ ភារិននាយទប់ចិត្តមិនបានក៏យកច្រមុះរបស់ខ្លួន ទៅត្រដុះនិងថ្ពាល់ដ៏រលោងរបស់នាង ស្រង់យកនូវក្លិនក្រអូបពិដោរចេញពីផែនថ្ពាល់ដ៏ក្រពុំរបស់រាជនី បន្ទាប់មកនាយយើងបានយកមាត់ ទៅថើបពីលើបបូរមាត់នាង ថ្នមៗ រាជនីនាងបានវៀសមុខចេញ ដោយសារមានអារម្មណ៏ថាអៀនៗជាមួយភារិន គេក៏យកច្រមុះ និងមាត់មកត្រដុសនិងគុម្ពត្រចៀកខាងឆ្វេងរបស់នាង ធ្វើអោយនាងព្រឺព្រួច ស្រៀវស្រើបពេញរាងកាយ រហូតធ្វើអោយទឹកជ្រោះសថ្លាហូរចេញដូចទឹកបាក់ទំនប់។ភារិន ថើបបណ្តើរ ជញ្ជក់បណ្តើរ ហើយនាយបានយកដៃទាំងគូរបស់គេមកបបោសអង្អែល លើដើមទ្រូង នាងដែលកំពុងឡើងរឹងយ៉ាងព្រហើន ស្ទាបផង អង្អែលផង ហើយបានស្រាតកន្សែងពោះគោចេញ បានបង្ហាញដើមទ្រូងមូលក្បំ និងមានចុងដោះប៉ុនចុងចង្កឹះកំពង់តែឡើងរឹងអមដោយគ្រាប់កន្ទួលល្អិតតូចៗព័ទ្ធជុំវិញ...ភារិនបានចិត្តបានប្រឡែងលេង ម្តងឆ្វេង ម្តងស្តាំ ធ្វើអោយរាជនីស្រៀចស្រើបឈលែងចង់នឹង ចាប់ផ្ដើមរមួលខ្លួនពត់ពេនទៅតាមចង្វាក់នៃការថើបញក់ញីរបស់ភារិន។ គេនៅតែបន្ដថើបឈ្មោះឈ្មុលតាំងពីក ដល់ក្បាលពោះ ចុះក្រោមឡើងលើធ្វើអោយនាងស្រៀវស្រើមដូចអន្ទង់ទើបលាន់មាត់ថ្ងូរ ស៊ឺត សត ៗៗ អ៊ូយបង! ស្រួលណាស់ ភារិននៅតែបន្ដបង្កើនចលនារេរាំតាមច្រអូរសុដនដ៏តឹងណែនរបស់រាជនី គេបានបីនាងដាក់លើសាលុង ហើយគេបានមកស្ទាបអង្អែលរន្ធស្នេហ៍ ទើបគេដឹងថាត្រង់បរិវេណរន្ធស្នេហ៍នាងសើមជោគ ទៅហើយ វាសើមមកដល់ទងស្មៅមួយគុម្ពដ៏ទន់ល្មើយគួរឲ្យចាប់អង្អែលលេងណាស់ មើលទៅក្រពុំប៉ោងធំល្អ រោមខ្មៅតិចៗ។ “ស្រាវណាស់បង អាស!!”ភារិនមិនតប គេយកម្រាមចង្អុលដៃរុកចូលទៅក្នុងប្រឡោះល្អាងស្នេហ៏សំងាត់របស់នាងដែលកំពុងបញ្ចេញទឹករំអិលយ៉ាងសកម្ម។ ហើយក៏រុកដៃកណ្ដាលចូលធ្វើឲ្យស្រស់ស្រីភ្ញាក់ព្រើតនិងមានអារម្មណ៍ស្រណុករកលេខ ដាក់គ្មាន។ត្រគៀករបស់នាងអេនអនតាមចង្វាក់ម្រាមដៃដែលលូកម្តងជ្រៅម្តងរាក់ ជួនលឿនជួនយឺត ធ្វើអោយរាជនីស្រួលស្ទើរលេចនោម។ទឹករំអិលមាត់ល្អាងស្នេហ៍កាន់តែ ហូរជ្រាបឡើងជោគភ្លៅរបស់នាង ភារិនបានដកដៃចេញពីរន្ធកណ្ដួយនាង រួចគេបានចាប់ហែកភ្លៅរបស់នាងឲ្យកន្ធែកចេញពីគ្នារួចក៏ជ្រមុជក្បាលចូលទៅក្នុងគុម្ពត្រែងយ៉ាង ប៉ុនប្រសព្វ។អណ្តាតកំហូចរបស់គេបានគ្រលៀសជុំវិញកណ្ដួយប៉ោងាធំរបស់នាងយ៉ាង ព្រហើនហាក់ចង់លេបខាំក្ដិតនាងអោយដាច់ ហើយបានលិទ្ធចំកណ្តាលចង្អូរត្បុលអណ្តាតចូលរន្ធដួយនាងទៀត រាជនីនាងកាន់តែធ្លាក់ទៅក្នុងអន្លង់មហាស្រណុកគ្មានរើខ្លួនរួចឡើយ ខ្លួននាងទាំងមូលប្រកាច់ប្រកិនដូចអន្ទង់ត្រូវស្នរក្រោយពេលភារិនយកធ្មេញទៅត្រដុសនឹងគ្រាប់ល្មុតដែលលៀនចេញមកក្រៅយ៉ាងខែងរ៉ែង បន្ទាប់មកគេក៏ខាំថ្នមៗនិងយកបបេរមាត់ជញ្ជក់ក្លែបនោះយ៉ាងឆ្ងាញ់ ពេលនេះរាជនីគ្មានគិតអ្វីក្រៅពីស្រែកថ្ងូរ ….អ៊ូយបង! ចេញនោមឡូវហើយ….ស្រាវខ្លាំងណាស់បងគ្រូ....អូយ!អ្ហា! ខ្វេះដួយអូនទៀតមោបង អូនស្រួលខ្លាំងណាស់ បងពិតជាពូកែណាស់។
-អូនចង់ខ្លាំងហើយមែនទេរាជនី? ភារិនដុតនាង
-ចាស! ចាស! បងអូនចង់ខ្លាំងណាស់ឆាប់ឡើងមកបង
-ចង់ចុយទេរាជនីអូន
-ចង់ខ្លាំងណាស់បងគ្រូ និយាយមិនទាន់ចប់ផងភារិន បានលើងជើងទាំងពីររុញផ្អឹមទៅដោះដ៏ណែនក្បំ ហើយចាប់ញាត់ក្ដធំរបស់គាត់ចូលប្រហោងកណ្ដួយរាជនីដែលប៉ោងធំដូចនំអាកោ ដែលបានហាមាត់ចាំក្ដធំ មួយគឹបលិចដល់គល់....
-អូយ! ឈឺណាស់បងដកចេញសិនបងអូនឈឺណាស់ បងបុកខ្លាំងម៉េះ!
-បងឃ្លានពេក អោយបងសូមទោសណាអូន
-បងចុយអូនតិចៗណា អូនឈឺណាស់បងក្ដធំ រាជនីស្រវាអោបកកំលោះភារិន ម្ដងនេះភារិនចាប់ក្ដសូកចូលតិចៗ ហើយរាជនីបានពើងគូទមកផ្អឹបនិងក្ដភារិនហើយរេងត្រគាកតាមចង្វាក់បុកកប់ៗ របស់ភារិន
-អូយព្រះអើយស្រួលណាស់! បុកអោយញាប់មកបង ភារិនធ្វើចលនាដក បុក ដកបុក ញាប់ទៅៗ នាងស្រែករោពេញបន្ទប់
-អូយលឿន! លឿន អូនស្រួលណាស់ ភារិនទាញនាងមកគែមគ្រែ បុកយបុកយៗ យ៉ាងរន្ថើន បុកកាន់តែញាប់ទៅៗ ថ្ងៃនេះបានចុយសិស្សម្នាក់ទៀតហើយពិតជារំភើបណាស់
-អូយៗ អ្ហាស បុកមកបង បុកអោយខ្លាំង ស្រួលណាស់លោកអើយ ខ្ញុំវង្វេងអស់ហើយ
-ជួយរែងត្រគាកមក បងស្រៀវក្ដណាស់
-បងបុកថែមទៀត អូយ! អ្ហាស ស្រួលណាស់បង មិននឹកស្មានថាគ្រូពូកែចុយចឹងទេ
-រាជនីធ្លាប់ចុយគ្នាទេ អូយ! អ្ហាស ដួយរាជនីពិតជាចុយស្រួលមែនណែនដល់ហើយ
-អូយ! ធ្លាប់ៗ អ្ហាស! អឹស ៗៗៗ ស្រួលណាស់
-រាជនីចុយមួយណាគេ
-អូនចុយជាមួយសង្សា ស្រួលដួយណាស់គ្រូ បុកអោយបែកដួលអូនមកបង
ភារិនពេលលឺរាជនីធ្លាប់ចុយគ្នាជាមួយសង្សា ក៏មានចិត្តខឹងចាប់រាជនី លត់ជង្គង់ហើយស៊កក្ដចូលជ្រុច រាជនីស្រែករោពេញបន្ទប់
-ដួយអូនណែនណាស់ ស្រួលក្ដបងដល់ហើយ
-អូនក៏ស្រួលដួលដែបងក្ដធំ
-ចុយជាមួយបង និងសង្សាណាស្រួលជាង
-អូយ! អ្ហាស ចុយមួយបងស្រួលណាស់ អូនស្រួលចង់បែកដួយហើយ
-បងបុកអោយបែកដួយហើយណាអូន
-អ្ហាស! ៗ ៗ ៗ អឹស បុក មកបងអូនសុំតែស្រួលទេ អូយចេញហើយបង បែកក្ដិតអូនហើយ អូយស្រួលណាស់ ភារិនពេលលឺរចនាថ្ងូ រោទិ៍ពេញបនន្ទប់បែបនេះទ្រាំលែងបាន បុកម៉ាកប់ លិច ខ្លាំងៗ
-អូយៗ អ្ហាស ស្រួលណាស់បងចេញ .....ចេញហើយ បងបាញ់ទឹកដាក់ក្ដិតអូនហើយណារាជនី
-បាញ់មកបង អ្ហាស អ្ហា ៗ ៗ ៗ បាញ់ដាក់ដួយអូនមក និយាយមិនទាន់ចប់ផង ភារិនបុកផ្ដាច់បាញ់ពេញរន្ធដួយនាង ធ្វើអោយរាជនីនាងស្រៀវស្រើបរកទីបំផុតគ្មាន។ ភារិនដកក្ដចេញពីរន្ថដួយរាជនី ទឹកបានហូលាយលំគ្នាប្រលាក់លើសាលុងជោគមួយដុំ។ រាជនីនាងពិតជាស្រីដែលធ្វើអោយភារិនស្រួលពិតមែន។រាជនីក្រោយពីបានភារិនផ្ដល់ទឹកស្នេហ៍អោយរួចមកមាននាងហាក់ដិតជាប់អារម្មណាស់ព្រោះភារិន ក្ដធំ ហើយវែងទៀតសំខាន់គឺភារិនចុយបានយូធ្វើអោយនាងស្រួលតាំងពីដើមដល់បញ្ចប់។